-
1 skandal
m (skandalik dim.) (G skandalu, skandaliku) scandal- skandal polityczny/obyczajowy a political/sex scandal- rubryka skandali towarzyskich a gossip column- wywołać skandal to cause a. create a scandal- kiedy napisała o tym prasa, wybuchł skandal scandal broke after the story had been reported in the press- wokół filmu wybuchł skandal the film created a. caused a scandal- to skandal, że/żeby… it’s a scandal a. scandalous that…* * *-u; -e; gen pl; -i lub -ów; m* * *miGen.pl. -i l. -ów scandal.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skandal
-
2 wywoł|ać
pf — wywoł|ywać impf vt 1. (wezwać) to call- wywołać dzieci z pokoju to call the children in from their room- wywołać ucznia do odpowiedzi to call a pupil up to a. out to the blackboard- publiczność dwukrotnie wywołała aktorów na scenę the audience called the actors back twice2. (przypomnieć) to bring back [wspomnienia]- wywołać z pamięci czyjeś imiona/twarze to recall sb’s names/faces3. (spowodować) to trigger [sth] off, to trigger (off) [reakcję, alergię, recesję, wybuch wojny, demonstracje]; to provoke [podniecenie, protesty, awanturę, wściekłość, komentarze, dyskusję]; to evoke [uczucie, wspomnienia]; to prompt [starcie, krytykę]; to create [skandal, niepokój, niepewność]- nowy projekt ustawy wywołał wielką polemikę w prasie the revised bill gave rise to a great deal of discussion in the press4. Fot. to develop [film]■ wywoływać duchy to communicate with spirits, to raise ghosts a. spiritsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wywoł|ać
См. также в других словарях:
skandal — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. i || ów {{/stl 8}}{{stl 7}} czyn, postępowanie wywołujące oburzenie, zgorszenie; awantura : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skandal polityczny, towarzyski. Wywołać skandal. <gr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wywołać — dk I, wywołaćam, wywołaćasz, wywołaćają, wywołaćaj, wywołaćał, wywołaćany wywoływać ndk VIIIa, wywołaćłuję, wywołaćłujesz, wywołaćłuj, wywołaćywał, wywołaćywany 1. «wołaniem skłonić kogoś do wyjścia skądś, do opuszczenia czegoś; przywołać, wezwać … Słownik języka polskiego
skandal — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów «coś, co wywołuje zgorszenie, oburzenie; rzecz gorsząca, zawstydzająca, postępek przynoszący wstyd; awantura» Publiczny, głośny skandal. Skandal obyczajowy. Urządzić, wywołać skandal. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
wywoływać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wywoływaćłuję, wywoływaćłuje, wywoływaćany {{/stl 8}}– wywołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wywoływaćam, wywoływaća, wywoływaćają, wywoływaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień